म्हणी 100 पेक्षा जास्त | Saying /Proverb in marathi

विद्यार्थी मित्र-मैत्रिणिनो आज आपण म्हणी 100 पेक्षा जास्त | Saying /Proverb in marathi म्हणी म्हणजे काय? म्हणीचा वापर कुठे व कसा केला जातो? आपण ह्या लेख मध्ये काही म्हणी व त्यांचे अर्थ बघणार आहोत.विद्यार्थी मित्रानो आम्ही आपल्यासाठी शाळेसंबधी विविध माहिती आमच्या वेबसाईटवर प्रदान करत असतो. आमचा उद्देश एकच कि हि माहिती आपल्या विद्यार्थी मित्रांना मिळाली पाहिजे व काही नवीन गोष्टी शिकायला मिळाल्या पाहिजे. आपल्याला जर वेबसाईटवर पोस्ट केलेल्या मजकूर जर आवडत असेल. तर आपल्या मित्रांना हि शेअर करा. चला टर मित्रानो आपण आज म्हणी व त्यांचे अर्थ आणि काही म्हणी बघणार आहोत.
म्हणी 100 पेक्षा जास्त | Saying /Proverb in marathi
म्हणी म्हणजे काय?
म्हणी म्हणजे अनुभवांवर आधारलेल्या, सहज लक्षात राहणाऱ्या आणि अर्थपूर्ण वाक्यरचना. त्या समाजातील परंपरा, मूल्ये आणि व्यवहार दाखवतात.
म्हणींचा उपयोग कुठे केला जातो?
बोलण्यात – संवाद अधिक प्रभावी करण्यासाठी
लेखनात – कथा, कविता, निबंध आकर्षक करण्यासाठी
उपदेशात – जीवनाचे धडे देण्यासाठी
हास्य व चातुर्य यासाठी – गप्पांमध्ये रंगत आणण्यासाठी
५० युनिक आणि अर्थपूर्ण मराठी म्हणी
१ ते १०: शहाणपण शिकवणाऱ्या म्हणी
- गुरू कडून विद्या, आईकडून माया आणि अनुभवातून हिकमती मिळते.
(शिकण्याचे वेगवेगळे मार्ग असतात.) - वारा जिकडे, झाड तिकडे वाकते.
(परिस्थितीनुसार लोक आपले रंग बदलतात.) - सोन्याला सुगंध कशाला?
(जे आधीच उत्तम आहे, त्याला अनावश्यक सुधारणा नकोत.) - पाण्याखालचं गाळ कधी उकरला जात नाही.
(गुप्त गोष्टी उघड करणे नेहमी योग्य नसते.) - मातीच्या चुलीवर सोन्याचा पातेलाही शिजतो.
(साध्या परिस्थितीतही मोठी माणसं घडू शकतात.) - कान टोचले म्हणजे बैल शिकला असं नाही.
(फक्त शिक्षा करून कोणी सुधारत नाही.) - चांदण्याला डाग असतोच.
(संपूर्ण परिपूर्ण कोणीच नसते.) - शहाण्याला शब्दाचा मार, आणि मूर्खाला काठीचा.
(बुद्धिमान माणूस सुचवलेले समजतो, मूर्खाला मात्र शिक्षा लागते.) - तिखटाच्या डब्यात साखर ठेवली तरी तिखटच लागतं.
(वाईट सवयी असलेल्या व्यक्तीला चांगले वागवले तरी तो बदलत नाही.) - राखेतही ठिणगी असते.
(जिथे काहीच उरले नाही असं वाटतं, तिथेही संधी असते.)
अर्ज कसा लिहावा? अर्जाचे प्रकार किती व कोणते यासाठी येथे क्लिक करा!
११ ते २०: परिश्रम आणि यशाविषयी म्हणी
- पायाला भेगा पडल्या शिवाय पिकाला रंग येत नाही.
(कष्टाशिवाय फळ मिळत नाही.) - शेती पेरली कीच उगवते.
(जे काम केले जाते, त्याचेच फळ मिळते.) - सोन्याची तलवार उपाशी पोट भरू शकत नाही.
(श्रीमंती असून उपयोग नाही, जर गरजा भागवता आल्या नाहीत तर.) - आभाळाकडं पाहत बसलो तर हातातलं गहू पडेल.
(फार मोठ्या अपेक्षा ठेवल्या तर सध्याची संधी गमावली जाते.) - सिंह झोपला तरी तो वाघासारखा असतोच.
(थोडा मागे राहिला तरी खरा योद्धा कधीच कमजोर होत नाही.) - थेंबे थेंबे तळे साचे.
(लहानसहान प्रयत्न मोठे यश देऊ शकतात.) - झाड लावल्याशिवाय सावली मिळत नाही.
(गुंतवणूक केल्याशिवाय फायदा मिळत नाही.) - हाताला धूळ लागू न देता सोनं मिळत नाही.
(कष्ट केल्याशिवाय यश मिळत नाही.) - नशीब बलवत्तर असेल, तर वाळवंटातही झाड फुलतं.
(संधी मिळाली की परिस्थिती सुधारता येते.) - लोंढ्याबरोबर जाऊ नको, वाहत्या पाण्याला धीर धरू नको.
(स्वतःचा विचार करून निर्णय घ्यावा.)
२१ ते ३०: व्यवहार आणि माणसांबद्दल म्हणी
- गोड बोलून गळा कापणारे असतात.
(साखरपेरलेली शब्दांची सावधगिरी हवी.) - ज्याच्या घरात मीठ नाही, तो दुसऱ्याला मिठाई देतो.
(स्वतःकडे नसताना मोठेपणाचे दाखवणे.) - बुडत्याला काडीचा आधार.
(अत्यंत कठीण वेळी लहानशी मदतही मोठी वाटते.) - मांजराच्या गळ्यात घंटा कोण बांधणार?
(धोकादायक काम कोण करणार?) - आगीतून फुफाट्यात.
(एका संकटातून दुसऱ्यात पडणे.) - सोंगाड्याच्या बापाला सोंगं कमी पडत नाहीत.
(चतुर माणूस कोणत्याही परिस्थितीत निभावून नेतो.) - रडणाऱ्या लेकराला दुध मिळतं.
(गरज व्यक्त केली की मदत मिळते.) - उंट कितीही उंच असला, तरी त्याला वाकूनच पाणी प्यावे लागते.
(मोठी माणसंही नम्र राहतात.) - धागा तुटला तरी गाठ राहते.
(नात्यातील तडा गेला तरी परिणाम राहतोच.) - तोंड काळं होण्यापेक्षा पाय मळवटलेले बरे.
(प्रामाणिक कष्ट हे लाजण्यासारखे नसतात.)
३१ ते ४०: हुशारी आणि युक्ती सांगणाऱ्या म्हणी
- बगळ्याच्या शेजारी बसून कोकिळा कधीच दिसत नाही.
- ओल्या मातीला कोणत्याही साच्यात घालता येतं.
- सावली मोठी असली, तरी ती कधीच झाड होत नाही.
- नारळासारखा माणूस – बाहेरून कठीण, आतून गोड.
- शेंडी नसलेल्या माणसाला न्हावी काय करणार?
- वेळेवर बोलणारा आणि जागेवर हात मारणारा कधीही मागे राहत नाही.
- नदीला पूर आला तरी मासे गटार सोडत नाहीत.
- कावळ्याने चोच मारली म्हणून समुद्र कोरडा पडत नाही.
- तुला तुझ्या सावलीपेक्षा जास्त उंची वाढवता येणार नाही.
- अंगण कापरासारखं ठेवलं तरी वाऱ्याला अडवता येत नाही.
४१ ते ५०: संघर्ष आणि जिद्द विषयी म्हणी
- मोडला तरी वाकला नाही.
- गरुडाच्या झेपेला शिखरच शोभतं.
- ईश्वराची माया, कुठे उन, कुठे सावली.
- तहान लागली की विहीर खणायची नाही.
- साखरेचे पोते जरी भरलं तरी मधाचा थेंब वेगळाच.
- डोंगराळ वाटा सोडून यशाचे शिखर गाठता येत नाही.
- चालत राहिलं तरच गंतव्य गाठता येईल.
- असेल तर दिवाळी नसेल टर शिमगा.
- इकडे आड तिकडे विहीर.
- विजेच्या चमकण्याने पाऊस पडत नाही.
- मोठ्या समुद्रात मोठ्या लाटाच येणार.
- गवताच्या पात्यात धार, पण तलवारीला काय भीती?
- रात्र कितीही काळोखी असली तरी पहाट होतेच.
- अंथरून पाहून पाय पसरावे.
बोली भाषेतील काही म्हणी
- उठरे चिंधा अन तोच धंदा
- उंदीरले सापड्नी चिंधी, नयाम्हा ठेवू का खयामा.
- खिसात नाही आणा, नि मले बाजीराव म्हणा.
- माले न तुले घाल कुत्राले.
- घोडा इकी डांगर खाऊ.
- पळसाला पाने तीनच.
- घोडावर उनात आणि गधडावर गयात.
- लेन न देन कंदील लाई येन.
- कामापुरता मामा.
- आगमाहीन निघीसन, फुफाटामा पडण.
- उसरा पसारा, देवाचा आसरा.
- उस गोड आहे म्हणून मुळासकट खावू नये.
- एक गाव, दोन तुकडे.
- दोघांचे भांडण, तिसऱ्याचा लाभ.
- दोन्ही घरना पाहुणा उपाशी.
- धर्माने दिले कर्माणे नेले.
- नव्या नवरीचे नऊ दिवस.
- रोज मरे त्याले कोण रडे.नाचता येईना, अंगण वाकडे.
- पुढे तिखट मागे आंबट.
- पेराई तसच उगी.
- गरज सरो नि वैध मरो.
- नाचता येईना अंगण वाकड.
- उथळ पाण्याला खळखळाट.
- ऐकावे जनाचे पण करावे मनाचे.
- दाम करी काम.
- बळी तो कानपिळी.
- उठता लाथा बसता बुक्की.
- उचलली जिब लावली टाळ्याला.
- मुलाचे पाय पाळण्यात दिसतात.
- एकी हेच बळ.
- एकटा जिव सदाशिव.
- तेल गेले, तूप गेले, हातही धुपाटणे आले.
नमस्कार विद्यार्थी मित्र-मैत्रिणिनो आज आपण शहाणपण शिकवणाऱ्या म्हणी, परिश्रम आणि यशाविषयी म्हणी, व्यवहार आणि माणसांबद्दल म्हणी, हुशारी आणि युक्ती सांगणाऱ्या म्हणी, संघर्ष आणि जिद्द विषयी म्हणी व काही बोली भाषेतील म्हणी आपण आजच्या लेखामध्ये बघितले. जर आपल्याला दुसरी कोणती माहिती हवी असेल तर आम्हाला comment च्या माध्यमाने सांगा आम्ही नक्कीच प्रयन्त करा. व हि माहिती आपल्याला जर आवडली असेलं तर आपल्या मित्रांना हि शेअर करा. धन्यवाद मित्रानो.
जॉब अपडेट बघण्यासाठी येथे क्लिक करा|
म्हणी म्हणजे काय?
म्हणी म्हणजे अनुभवांवर आधारलेल्या, सहज लक्षात राहणाऱ्या आणि अर्थपूर्ण वाक्यरचना. त्या समाजातील परंपरा, मूल्ये आणि व्यवहार दाखवतात.
म्हणीचा वापर कुठे गेला जातो ?
म्हणींचा उपयोग कुठे केला जातो?
बोलण्यात – संवाद अधिक प्रभावी करण्यासाठी
लेखनात – कथा, कविता, निबंध आकर्षक करण्यासाठी
उपदेशात – जीवनाचे धडे देण्यासाठी
हास्य व चातुर्य यासाठी – गप्पांमध्ये रंगत आणण्यासाठी